bir ağırlık tam göğsümün üstünde,
kaburgamdan söküldüğün yer ağırlaşıyor yokluğuna.
akla ilk gelen gitmek biliyorum
ben hep kalmayı seçiyorum
yanılsamaların içinde yaşayıp gidiyorum kaburgamın yalnızlığı kendisi gerçeğin bir sen sökülmüş göğsümden kalan acı yüzyılıma çile
bak tam şurada
hani dokunsan tamamlayacak eksiğimi
özlemenin en yalın
tenine dokunmanın en yakıcı hali
acıyan bir yer var
kaburgamda ağrısı yokluğunun
söküldüğün yerde bir mavinin anısı
esrikliğimin duyurması kendini
göğsümde tam şurada bir ağrı
kalemle deşiyorum her tan vakti
kuşlar dönerken yaralarıma
ayıklıyorum kelimelerimi
tam şuramda,
seni söktükleri yerinde kaburgamın
bir ağrılık sen
dokunsan, uzun bir ah'ım
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder