dünyanın en yalnız çocuğudur bazen. kendi sesinden ürkecek kadar sessiz. içindeki kaosun failinin bir kelebek olduğunu da bilir mesela. için için yanar çoğunlukla, dost sohbetine meze edilen bir gece, yangında ilk kurtarılacaklar listesinden bir çekmece eksiltir. çok denemiştir alkolün içinde boğulmayı, becerememiştir. beceriksizdir bu yüzden, kendini dünyanın en beceriksiz insanı ilan etmiştir. birde yanlış anlar, yanlış anlaşılır sürekli, bunu da söyler gocunmadan, yanlış anlamaların ustasıyım diyerek. ruhunda çok şeyin izini taşır, taşıdığı şeylerin ağırlığından sürekli yalnızlaşır. şiiri de edebiyatı da sever bir ayda nazım külliyatını, yaşar kemalin tüm eserlerini okuduğu gibi bir rivayet vardır. buna rağmen son bir yıldır kitaplardan da kaçar olmuştur. arada sırada çok sevdiği kağıt ile kalemi seviştirme işine dönmeyi ister beceremez. hep eksik bir şey, hep kanayan bir yara, hep iğfal edilmiş gece yarıları.
hayat ne zaman biraz zorlasa kaçar gider ruhu uzaklara. bakışları donuk, suskunluğu çok büyük.her şey olurda adam olamaz bir türlü.
ruhunu terbiye etmek zor olandır ve bu beden zaten görmüştür göreceği kadarını. acıların baş taşı bir yaşam. hayal kırıklarının resmi. bakmayın yüz mumluk bir gülüşle dolaştığına. imlasını kendi bildiği bir ölüdür bedeni.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder