çocukluk

içime kirini temize çeken bir su
bir gök, grisine kurban adanan
bir misafir, bir ömürlük

içimde bir sen kazınmış
tahta saplı, kısa bir çakıyla
bu bizim ağacımız olsun mu? sorusunun cevabı
yüreğim değildi senden öteye giden.

bir adım daha unutamamaya
yaşın kaç olursa olsun
annenin koynuna sokup burnunu ağlamaya

rüzgar savursa deli ruhumu
şu kırık dizeleri
ömrümde sana dair bir iki sayfa
değildiki temize çekilen bir veresiye defteri

çok sayfalı, az acılı, bol dramlı
melodram sahneleri bol
bir tiyatro sahnesinde rakı içmekteyim
dudaklarına pay bırakıp ömrüme
rakıma zehir zıkkım su bulanmakta