Yaşadığım yada yaşamak sancısını çektiğim şeyin adı bu sanırım. İçimde yine parça tesirli yalnızlıklar parçalanmakta, üstelik kim tenime dokunsa hayatım un ufak dağılmakta. Biri söylesin bana, terkedilmiş hayatlar mıdır dünyayı çekilmez yapan, bir acıya kiracı yaşamak mı?
Islıkla söylenen türküler, umuda ezgiler, sevgiye nağmeler. Hepsi yalnızlığı kırmak, acılarla baş edebilmek için. Ama artık susuyorsanız herşeyden çok. Susmayı görev biliyorsanız. Başka bir dili, başka bir etkiyi bilmiyorsanız, unutmuşsanız susmaktan başka her şeyi, düştüğünüz sadece kendi içinizdeki boşluğun çekim ekleri, keşkeleri, yaşasaydım dediğiniz dünlerinizse, yaşamasaydım dediğiniz günlerinizse, içinizde tükenip duruyorsa sizi siz yapanlar, kelimeler, tümlemeler, tanımlamalar.
Bir acıya hep kiracı kalamaz insan.
Yaşadığım mevsimdir, geceleri verip pahasına kaldığım, günleri verip pahasını aldığım. Sonra çıkacak kapıyı bir türlü bulamadığım.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder