ali kemal: bezen iyi hissetmek

29 Aralık 2013 Pazar

bezen iyi hissetmek

dünyanın en zor şeyi oluyor ben için. bazen sadece bir cümledeki yüklemi görüp de sevinesim tutuyor biliyorum saçma bir ruh halinin izdüşümü bu. şu günlerde çok, hatta herşeyden çok ihtiyacım olduğundan galiba, uzaktaki, kadrajına girmediğim bir fotoğraf karesi bile mutlu edebiliyor beni. bir an için oluyor bu, sonra geçiyor hızla bu iyi olma hali. endişeli, tedirgin bir ruhun sıktığı boğazım ile ben kalıyoruz başbaşa. neydi o cümle şimdi unuttum, mutluluktan bahseden, mutluluğun ne menem güzel olduğundan bahseden hepinizin uzun, içi dolu, büyük cümleleriniz vardır hani. koyun o cümlelerden birini o yere, siz doldurun içini. hep bir yanı boş, hep bir ayağı çukurda bir 3 ayaklı mangal. devrilse alev alacak içiniz, siz kağıtlar tıkıştırıyorsunuz altı boşalan ayağın altına. oysa biliyorsunuz işte hepiniz aslında, bir kez mutsuz olundumu, dönülmüyor o umutla göğe bakılan durağa. 

adını bağışla bana, sonra sevmelere bağışla beni. gittiğin yol yol değilse de bırak düşeyim bende peşine, iyi bir ruh hali bunun iznini kopardığınız an işte. ömrünce sefasını süreceğiniz an. gece uçurum gibi gelir demiş ya şair, demiş de demediği elini uzatsan tutacak kadar koyudur gece. elin kolun savrulur durur öylece bir iz, bir yön, bir işaret bulmak için çaresiz. 

bir an iyi hissedersin sadece kendini. sevdiğin kadın seni alınca hayatına, sevdiğin kadın yürüyünce senle aynı yolda, sevdiğin kadın sevince seni,

sonra kadın gider, sen yolda yalnız yürümeyi öğrenirsin tekrar. düşe kalka, bata çıka. sen böyle öğrenmeye çabaladıkça yürümeyi tekrar bir kadın olur da tutarsa elinden yada sen istemişsen bunu ve kabul görmüşsen. 

bazen iyi hisseder insan. oluyor öyle. sonra hızla yitiriyor insan bu iyi hali. ölümlerden ölüm beğeniyor, ölsem ne olur diyor, kaybedecek hiç bir şeyi kalmadığını iddia ediyor ki bu kuyruğunu kovalayan köpek kadar mutlu olamadığımız halinin en elle dokunulur hali olarak kalıyor orta yerde. 

hayat denilen okyanusa açılıp da ilk fırtınadan korkup sığınacak mavi limanını arayan her insan uğrar korsan koylarına elbet.bir an mutlu olur, sonrası bir işgalin kanlı atlası. 


çok saçmaladım biliyorum, üstelik okumaya değecek birşey olduğu da şüpheli. 

neyse, içimde dolup taşan bir testi vardı, bir damla daha alsa boşalacaktı. ben heba olmasına kıyamadım kelimelerin. bir an mutsuz ettim kendimi, ekmek arası az ümitle geçtiğim gecede. hepsi bu.

Hiç yorum yok :